Rockfort Temple and my second family!

Monday 15.02.2016, 15.58

Hallo lieve lezers,

Wauw wat kan een mens toch veel beleven in drie dagen tijd! Na mijn laatste blog zijn we de vrijdag lekker wezen zwemmen in het Femina Hotel, super luxe hotel dachten we! Dus hoge verwachtingen voor het zwembad. Het is zeg maar not done om in je bikini te zwemmen, maar daar hebben wij als nuchtere Hollanders lekker schijt aan op z’n boers gezegd. Dus we gingen op naar het hotel om lekker een middagje te zwemmen. Hup met de tuktuk erheen, dikke prima. Werden we echter ergens langs de kant gedropt om vervolgens het hotel te vinden. Nadat we het aan meerdere mensen hadden gevraagd, toch uiteindelijk gevonden. We hadden ons super erg verheugd op een lekker middagje aan het zwembad, blijkt dat je maar maximaal 1 uur kan zwemmen. Behoorlijk balen, maar we zijn toch nog lekker gegaan. Een hele zoektocht om in het hotel het zwembad te vinden, maar het was ons gelukt. Het zwembad was ongeveer de grootte wat bij ons een peuterbad is…. Helaas pindakaas. Snel omgekleed en het water ingedoken, want het was behoorlijk warm die dag. Het is gemiddeld deze week rond de 35 graden en het wordt alleen maar warmer en warmer.. Mij hoor je niet klagen. We werden weer zonder schaamte aangestaard, alleen hebben we er nu echt dikke maling aan.

Uiteindelijk zijn we na twee uur vertrokken, lekker gezwommen en in de zon gelegen. Gelukkig werden we niet weggestuurd! We besloten om nog te lunchen in het restaurant van het hotel, omdat de kip erg goed blijkt te zijn en we alle drie wel zin hadden in een stuk kip.

Na de lunch zijn we terug gegaan naar ons appartement en hebben we nog even lekker relaxt op het dakterras gezeten en naar de adelaars gekeken die ze hier echt veel hebben! Zo gaaf om te zien.  In Trichy zelf zitten er denk ik al een stuk of 20, die ieder hun eigen gebied hebben legde Shagan ons uit. Die avond hadden we met de Professor, Prema en Leela afgesproken om samen te eten buiten de deur. We hadden op een punt afgesproken en zijn met z’n allen naar het restaurant gegaan. Je merkt gelijk dat de professor best hoog staat in het kastensysteem en we werden als koninginnen behandelt. Voelde een beetje dubbel, maar uiteindelijk leg je jezelf er bij neer en ga je er aan wennen (miss niet zo goed haha). Wauww, ik wist niet dat je in India zo lekker kon eten! We begonnen met twee kleine voorgerechtjes, iets met linzen en iets met kokos, superlekker! Daarna hebben we ongeveer nog 4 hoofdgerechten op, waardoor ik echt propje vol zat! De professor wilde ons alles laten proeven en heeft opgeschreven wat wel en niet spicy is. Dit is wel echt fijn, want van de menukaart wordt je geen steek wijzer.. Na het eten zijn we teruggegaan naar onze kamers om uit te buiken. Ik voelde me echt een beetje misselijk en was de dag erna ook niet erg lekker. Voortaan niet zoveel meer eten dus!

Zaterdag ging Rick met Leela naar het weeshuis, omdat hij alvast een kijkje wilden nemen. Op de Holy Cross was er die dag Fathersday. Dit houdt in dat alle vaders van de kinderen die daar naar school gaan, vrijwillig mogen komen voor een soort voorlichting. De moeders zijn normaal gesproken altijd bij de kinderen, ook wanneer ze naar school gaan. Zo leren de moeders via de docenten hoe ze met hun kind met een handicap leren omgaan. Maar omdat de communicatie tussen de vader en moeder niet is zoals bij ons in NL, hebben ze dus Fathersday georganiseerd. Zo leren vaders wat de moeders dus leren als ze mee zijn met de kinderen naar school, maar ook wat de kinderen allemaal leren en hoe ze zijn gegroeid. Het was mooi om te zien hoe enthousiast de professor sprak over dingen als hoe het brein werkt bij een kind, maar ook dat wanneer een kind blind is, dat niet hoeft te betekenen dat het niks meer kan. Ook hebben een paar vaders hun ervaringen verteld en werden ze zelfs emotioneel, heel mooi om dit te zien. Rond 13.00 was het klaar en waren Kim en ik het ook best zat, omdat de voorlichting in Tamil was en we er dus niks van snapte. We kregen nog lunch van de professor (non spicy thankgod) en zijn toen heerlijk wezen zonnen op het dakterras! Het voelt hier echt niet als 35 graden aan, er staat een lekker windje dus het is goed uit te houden.

Gister (zondag) hebben we lekker uitgeslapen, dingen voor school uitgezocht en hebben we even geluncht waar we tot nu toe vaak eten. Lekker weer hetzelfde besteld, zodat we dachten dat het veilig zou zijn qua pittigheid.. Niet dus…. Ik heb nog nooit zo heet gegeten… Dus dat was weer een leerpunt voor de volgende keer. Finally na veel gedoe eindelijk kunnen skypen met mams en paps, wat wel gezellig en grappig was! Dan besef je pas dat je echt aan de andere kant van de wereld zit.

In de namiddag hadden we om 17.00 afgesproken met Leela. Zij zou ons de Rockfort Temple laten zien (Rik wilde dit graag, geen idee toen wat het was….) Dus om 17.00 stonden we voor Leela’s huis en zijn we met de tuktuk naar de Rockfort Temple gegaan. Deze tempel ligt in een gigantisch drukke straat. En dan bedoel ik ook echt druk druk druk…. Je kan hier haast niet lopen, zonder dat er iemand over je voeten rijdt. Ze heeft ons laten zien waar we die avond goed konden eten en bracht ons toen naar de tempel toe. Het was wel een leuke straat met veel souvenirwinkeltjes. Deze heb je bij ons deel van de stad minder. Helaas was er geen tijd om een mooie jurk voor ons op maat te laten maken, omdat anders de tempel al dicht zou gaan, dus die houden we nog tegoed van Leela. Eenmaal bij de tempel aangekomen, ging Leela weer naar huis en zijn wij de tempel ingegaan op onze blote voeten!!! (Ja die zijn nu niet meer schoon te krijgen). Schoenen dus afgegeven in de hoop dat we ze weer terug zouden krijgen en op naar binnen.

Het voelde alsof ik de Dom moest beklimmen, zulke hoge traptreden en zoveel traptreden!!! En dan nog de warmte… Maar we hebben het gehaald met mooie uitzichten, adelaars die voor onze neus vlogen, aapjes en een tweede familie als beloning. We voelden ons een beetje de attractie van de tempel en waren de enige blanken. Alle kinderen wilden met ons op de foto en daar zeg ik geen nee tegen natuurlijk. Uiteindelijk ook hele families die op de foto wilden en twee knappe gasten (Grapje Mathieu). Op een gegeven moment hebben we echt gezegd dat het genoeg was, omdat echt iedereen het ons ging vragen en het een little bit too much werd.

Eenmaal uit de tempel zijn we lekker gaan eten en zag ik Cauliflower staan. Oh lekker dacht ik, die bestel ik! Ik nog gevraagd aan de meneer; is it spicy? ‘no no no not spicy, cauliflower’ . Dus ik dacht oke dikke prima!  Krijgen we de dosi (een soort pannekoeken met een vulling (bloemkool) en verschillende soorten curry’s om in te dippen) blijkt het weer super super spicy te zijn… Helft dus laten staan helaas! Weet ik voor de volgende keer ook weer! Maar volgens mij is me maag nu wel gewend aan al het spicy eten haha! 

Voor deze week staat er best veel op de planning. We gaan alle projecten langs waar we stage kunnen gaan lopen en dan maken de volgende week maandag de beslissing waar we stage willen gaan lopen. Ik heb er zin in! Kom maar op met die lieve kinders!!

Liefs, Marloes