First week of Internship

                                                                                                                                                                                             Zondag 21-02-2016, Trichy, 16.31

Hallo lieve lezers,

Wat een week alweer! We zijn deze week alle projecten langs geweest van de organisatie. Zoveel nieuwe indrukken en zoveel lieve kinders voor bij zien komen.

Maandag hebben we de Holy Cross gezien, hier wonen wij boven dus we wisten al een beetje welke kinderen er op zaten. Op de Holy Cross zitten kinderen met verstandelijke en/of lichamelijke beperkingen. De leeftijd varieert van 0 tot 9 jaar. De klassen zijn ingedeeld in verschillende categorieën, zoals leeftijd 0-3 jaar, visuele handicap, cognitieve handicap etc. Ook zijn er twee klasjes waar de kinderen echt les krijgen, maar wel op hun eigen tempo. Deze kinderen hebben vaak leerproblemen of zijn doof. Het was voor mij een interessante dag om alle klassen te zien en hierdoor krijg je ook een duidelijk beeld hoe het er tijdens de lessen aan toe gaat.

Deze avond kregen we voor het eerst het avondeten wat voor ons wordt gekookt vanuit stage. We hadden lekkere aardappels, kip, rijst, dosa en wat erwten! Alles gelukkig niet pittig en het was super lekker! Toch stiekem wel fijn dat er voor je wordt gekookt en dat je niet telkens buitenshuis moet eten!

Dinsdag zijn we naar de Holy Angel School gegaan. Dit is een school waar alles in het Engels wordt gegeven, zodat de kinderen Engels leren. Ze hebben hier pre-school, dus kinderen vanaf 3 jaar tot the 5th grade, 10 jaar oud. Als ze klaar zijn gaan ze dan door naar wat bij ons de middelbare school heet.

We kwamen aan en Prema had ons al verteld dat er een wiskunde wedstrijd was. Van de 1e klas tot de 5e waren er 6 kinderen geselecteerd aan de hand van toets scores. Deze 6 kinderen van elke klas moesten tegen elkaar strijden, dit deden ze door middel van sommen te laten zien en de kinderen moesten hier antwoord op geven ( Keuze uit A, B, C). Toen wij binnen kwamen lopen, gingen alle kinderen staan en klappen. Dit voelde echt een beetje raar, alsof je één of andere hoge piet bent. Hierna volgde er een ritueel dat wij een kaars moesten aansteken, met uiteraard veel applaus erbij..

Toen begon de wedstrijd. Het was heel leuk om dit een keer mee te maken. De sommen werden steeds moeilijker en toen besefte ik pas dat deze kinderen qua niveau veel hoger zitten dan de kinderen in Nederland. De sommen waren echt pittig! Rond de middag pauze was het afgelopen en kregen we van lieve Prema lunch! Na de lunch gingen we met de directrice (god, wat een attitude heeft zij…) langs alle klassen. Telkens als we een klas binnenkwamen ging iedereen staan en zeiden ze in koor: Good after noon! Er zitten op deze school kinderen met leerachterstanden en één jongen met autisme. Hierin kunnen we eventueel groepjes kinderen begeleiden op verschillende gebieden! Uitdagingen zat dus!

Woensdag moesten we vroeg opstaan omdat we naar het weeshuis gingen buiten Trichy. Pff… 2 uur lange busrit voor de boeg. Het was wel weer eens wat anders dan telkens de stad Trichy. We hebben onderweg veel van de natuur gezien en hadden gelukkig een zit plek. Wat heel grappig hier is, dat iedere bus in Trichy een soort van CD met Indiase muziek heeft en die echt keihard door de bus heen tettert… Na 2 uur was ik dat behoorlijk beu en was ik blij dat we gearriveerd waren bij het dorp van het weeshuis. Na een klein stukje lopen waren er! Het was toen ongeveer 10.00 en de weesjongens die hier wonen waren net naar school en zouden om 16.30 terug zijn. Wel is er overdag een pre-school voor kinderen van 2,5-3 jaar oud. Deze kinderen leren hier Engels, zodat ze later op school minder kans hebben om te moeten stoppen! Soort van preventie dus! Ahh de kindjes waren echt super schattig en de lerares was er echt eentje met een hart van goud. We hebben toen lekker met de kindjes gespeeld, wat in de klas gezeten tijdens de les en lekker geluncht. Rond 16.30 kwamen dus eindelijk de jongens en hebben we op het veld spelletjes met ze gedaan. Wat een lieve jochies! En nu merk je pas dat ze zo gelukkig kunnen zijn hier met zo weinig. We hebben de gekste spelletjes gedaan, zonder dat je er überhaupt spel materiaal voor nodig hebt. Rond 18.00 moesten ze aan hun huiswerk zitten en hebben we sommige kinderen geholpen. Hierna was het etenstijd en dit was mooi om bij te zijn die dag. Het schijnt zo dat de dag dat iemand is overleden,  dit niet wordt herdacht door langs zijn graf te gaan o.i.d. , maar dat sommige families er voor kiezen om een maaltijd te schenken aan alle weesjongens. Ik vond dit echt heel mooi om te horen en te zien. De jongens waren er ook erg blij mee en zaten het eten lekker op te peuzelen. Rond 20.00 zijn wij met de bus terug gegaan en rond 22.00 waren we gelukkig thuis.

Donderdag hadden we een lezing van het hoger onderwijs. Helaas voelde ik me echt niet lekker, dus ben ik een dagje thuis gebleven. Rond de middag kwam Prema langs om te checken of alles goed met me ging en of ik niet een dokter wilde zien. Wat een lief mens is het toch! Er wordt hier gelukkig goed voor je gezorgd en het voelt aan als een tweede familie. We mochten daarom ook lekker s’avonds bij haar en de professor eten. Ze had lekker non-spicy eten voor mij gemaakt. Het smaakte allemaal echt super lekker!

Vrijdag gingen we langs het woonhostel. Dit is een hostel waar jongens en meisjes wonen. Deze kinderen zijn voornamelijk drop-out kinderen met een beperking. Denk hierbij aan doof of kinderen met een verstandelijke beperking. We gingen die dag de klassen langs om een indruk te krijgen van de kinderen. Wanneer wij hier stage willen gaan lopen gaan we voornamelijk met de kinderen aan de slag na schooltijd. Denk hierbij aan activiteiten met de meiden en jongens en hun vaardigheden aanleren.

Zaterdag zijn we naar de Ranganathaswamy Temple gegaan. Deze tempel ligt in Trichy en bestaat echt uit heel veel tempels achter elkaar. Het was echt adembenemend mooi om dit allemaal te zien. Zoveel kleine tempels, maar ook zoveel details op iedere tempel en zoveel kleur! We moesten op blote voeten de tempel betreden, maar om bij de andere tempels te komen moest je over straat. Dus ook dan lekker op de blote voetjes. Ik denk dat mijn voeten niet meer schoon te krijgen zijn… Toen we onze schoenen weer wilde gaan ophalen, zagen we opeens een olifant midden op de weg staan! Super gaaf om te zien dachten wij, maar achteraf hadden we allemaal dubbele gevoelens. Deze beesten moeten lekker in de natuur kunnen lopen. Wel hadden we nog gevraagd waarom de olifant daar stond. Het bleek dat als je aangeraakt wordt op je hoofd met de slurf van de olifant, dit als heilig wordt gezien. Weer iets geleerd, maar voor mij mogen ze lekker in de natuur blijven lopen!

Vandaag gaan we lekker rustig aan doen zoals een zondag er in Nederland uitziet, alleen dan met een temperatuur van 37 graden. We merken al dat het iedere week warmer wordt, maar gelukkig ben ik al aardig gewend aan de warmte! Vanmiddag nog even skypen en dan vanaf morgen gaan we dan echt beginnen met stage lopen! Kim en ik hebben besloten om in onze ‘proefperiode’ van twee weken op de MA en DI in het weeshuis stage te gaan lopen, WOE in het woonhostel en DON op de Holy Angel school. Ik wil even kijken of ik het woonhostel interessant vind en anders ga ik twee dagen stage lopen op de Holy Angel school.  Ik ben benieuwd wat deze weken ons gaan brengen! Ik begin me met de dag meer thuis te voelen hier. Mensen zijn heel geïnteresseerd in ons en we maken al snel vrienden.  Voor nu lekker rustig aan doen en alvast onze tripjes en vakanties uitstippelen!

Liefs, Marloes