Trip to Kanyakumari

12 maart 2016 - Kanyakumari, India

                                                                                      Zaterdag 12 maart 2016

Hallo lieve lezers,

Het is alweer een paar weken verder, de tijd vliegt hier voorbij! In de week van 22 februari heeft Rick besloten om terug te gaan, hij had hier niet naar zijn zin en heeft toen de keuze gemaakt om terug  naar Nederland te gaan. Kim en ik blijven daarom dus nog maar met zijn tweetjes over. Hierdoor zullen we veel samen stage gaan lopen en hebben we dit besproken met de professor en Leela op de maandag van onze start van onze stage (22-02). We hebben onze ideeën uitgesproken en wat we graag wilde gaan doen, maar ook gevraagd wat zij van ons verwachtten. Het was allemaal in orde en ze waren erg enthousiast over onze ideeën en ze hadden zelf ook genoeg projecten die wij konden gaan beginnen.

Wat ik al eerder aangaf is dat wij op maandag en dinsdag gaan stage lopen op de pre-school bij het Vadugarpet. We zullen hier een speelplan gaan opzetten, waardoor kinderen in de leeftijd van 2,5 tot 6 jaar oud spelenderwijs leren in plaats van onderwijsgericht leren (wat nu het geval is). We hebben onwijs veel zin om hier mee te gaan starten en over een tijd bestaat er de mogelijkheid dat er zelfs een nieuw klaslokaal gebouwd moet worden. Hier zal ik vast nog op terugkomen als ik jullie hulp daar bij nodig heb J

Op de woensdag en donderdag  lopen we stage op de Holy Angel school en zullen we daar Remedial Teaching gaan geven aan kinderen die het nodig hebben. Ook heel interessant en leerzaam. 1 à 2 keer per maand zullen wij nog op de donderdagmiddag doorgaan naar het Aduvatur (woonhostel), waar we workshops zullen gaan geven aan de meiden en de jongens over basisvaardigheden zoals hygiëne etc.  Zo nu weten jullie ongeveer wat onze plannen zijn hier!

Dinsdag 23 februari gingen we met Leela naar het Vadugarpet, om de ideeën te overleggen met de teacher van de pre-school. Na een busrit van 2uur waren we gearriveerd en hebben we lekker met de kinderen gespeeld. We hadden een gesprek over hoe het er allemaal uitging zien en waar we konden blijven slapen. Na de lunch gingen we weer terug, want Leela had een afspraak om 16.00. We zijn welgeteld 3 uur op de pre-school aanwezig geweest met een busreis van 4 uur…  Achja in ieder geval weer veel apen, mensen die je aanstaren en omgeving gezien. Op de terugreis in de bus moesten we in het begin even staan. Ik stond samen met Kim voorin de bus. Op een gegeven moment begint de buschauffeur als een malle te rijden (denk hierbij aan 130 km per uur op een zandweg in een bus uit de oorlog..). Hij haalde in terwijl het eigenlijk niet mogelijk was en scheurde langs andere bussen, zodat we op een gegeven moment  met nog maar twee wielen op de grond reden… Ik keek Leela aan en ze zei heel rustig dat dit de normaalste zaak van de wereld is en het vaker gebeurd. Wat bleek dat de bus waar we in zaten een private bus was en er achter ons een government bus reed. De private bus reed op een tijdstip dat het eigenlijk niet mocht en probeerde alle passagiers eerder op te halen dan de bus achter ons… Deze gekte duurde ongeveer tot halverwege de reis en ik heb soms met gekromde tenen in de bus gezeten. We konden er ook wel om lachen toen we eenmaal veilig op een stoel zaten, maar wat een beleving weer hier in het chaotische India waar alles kan en mag!

Woensdag konden we lekker uitslapen, want we gingen pas rond 14.00 naar Aduvatur  om daar te kijken wat we eventueel konden doen. Heerlijk nog even op het dakterras genoten van de zon en rond 14.300 zijn we met Shagan met de bus erheen gegaan. We kwamen ergens in the middle of nowhere uit en Shagan vroeg ons of we een stukje wilde lopen of dat ze ons op kwamen halen. Kim en ik keken elkaar aan en zeiden allebei tegelijk dat we wel konden lopen. Het bleek achteraf iets meer dan een stukje te zijn.. (1,5 kilometer met 38 graden..). Eenmaal uitgedroogd daar aangekomen konden we gelukkig even bijkomen, want de kinderen zaten een hele interessante (not) film te kijken over een adelaar, waar niemand iets van snapte. Toen ze klaar waren met school hebben we lekker met ze gespeeld, waarna ik nog flink op mijn snufferd ben gegaan ( ik moest natuurlijk keihard lachen) . Ik ben toen maar op blote voeten verdergegaan, zodat ik niet nog een keer zou uitglijden. Rond 18.00 gingen we terug met onze zwarte voeten en moesten we weer een aangenaam stukje lopen naar de bus terug.

Op donderdag zijn we naar de Holy Angel school gegaan, we zijn toen voor het eerst zelfstandig met de bus erheen gegaan, wat een behoorlijke opgave is in India. Alle bussen hebben hun eindbestemming in het Tamil geschreven, dus je snapt er niks van. Gelukkig goed aangekomen en het verliep zoals gewoonlijk behoorlijk chaotisch, maar dat zijn we intussen al gewend. No worries no stress leren we hier heel goed J.  

We zijn met de IV std. klas aan de slag gegaan met RT. Na de lunch hebben we nog met de LKG (lower kinder garden, kleuterklas) liedjes gezongen in de volle zon. Gelukkig had Prema door dat we allebei wat verhit eruitzagen en gingen we door binnen op de plaats. Daarna zijn we weer zelfstandig terug gegaan met de bus wat gelukkig goed ging!

De rest van het weekend hebben we aan school gezeten, hebben we lekker veel in de zon gezeten en zijn we lekker uiteten geweest.

Maandag zijn we dan voor het echt naar Vadugarpet gegaan en hebben we daar voor het eerst geslapen. Ook die dag zijn we zelfstandig met de bus erheen gegaan. We beginnen het langzamerhand te leren gelukkig J. Maandag hebben we de klas geobserveerd en onze ideeën opgeschreven. Rond half 5 kwamen de jongens en hebben we weer coco gespeeld. Een super leuk spel hier in India. De jongens in het hostel zijn heel goed in dit spel, waardoor Kim en ik vaak al gelijk uit zijn..  Gelukkig kunnen we erg goed tegen ons verlies! Rond 18.30 hebben de jongens altijd studie uur, dan moeten ze aan hun huiswerk werken. Elizabeth (vrouw die op de jongens let, soort van moeder) vroeg aan ons of we een klein lesje Engels konden geven. Wij moesten even binnen 2 minuten iets bedenken en hebben toen maar Hoofd, schouders, knie en teen gedaan in het Engels. De jongens vonden het geweldig. Rond 20.00 gingen we eten en Elizabeth kookt voor ons non-spicy (althans minder pittig). Toen was het rond 22.00 echt tijd om te gaan slapen… Helaas zitten we hier in de bush bush dus dat betekent insecten.. En ja hoor in de badkamer vonden we een kakkerlak en een grote hagedis. Ook hadden we nog bezoek van 2 grasshoppers (sprinkhanen) die als een gek rondvlogen. Gelukkig hadden we een insectenspray mee en die hebben we dan ook bijna leeggespoten. Met als gevolg dat we die nacht behoorlijk last hadden van onze luchtwegen, oeps.

Dinsdag hebben we weer geobserveerd en gekeken wat de mogelijkheden zijn voor een nieuw klaslokaal en een speeltuin. Ook hebben we rond 16.30 weer gespeeld met de jongens, maar aten we deze dag wat eerder omdat we rond 19.00 naar huis wilden. De zoon van Elizabeth had ons afgezet bij de ‘bushalte’ (een boom..) en na 5 minuten kwam de bus. We hadden een papiertje met de halte waar we heen moesten, alleen stond daar geen Trichy achter. De conducteur in de bus dacht daarom dat we de andere kant op moesten en we werden toen ergens in een dorpje gedropt.. Hier hadden ze nog nooit een blanke gezien dus binnen 10 sec stonden er ongeveer 20 man om ons heen. Gelukkig sprak 1 man goed Engels en heeft ons toen geholpen om weer in de bus te komen en de juiste halte voor ons te zeggen in Tamil. Conducteurs verstaan meestal geen Engels dus daarom doen we het meestal met papiertjes geschreven in Tamil. Uiteindelijk, later dan gepland, goed en wel thuisgekomen. Wederom weer een beleving om te onthouden.

Woensdag en donderdag hebben we Remedial Teaching gegeven op de Holy Angel school en we merkten dat sommige kinderen behoorlijk achterlopen. Genoeg uitdagingen dus! De donderdag op de heenweg naar de Holy Angel School reden we langs en tempel en zag ik opeens een geitenhoofd voorbij vliegen.. What the.. was mijn eerste gedachte. Daarna zag ik iedereen op een scooter met een geit op schoot naar die tempel rijden. We hebben toen even later aan Prema gevraagd of er vandaag een speciale dag was.. Het bleek dus dat het een feestdag was voor de Hindoes en ze een geit offeren voor hun God. Weer wat geleerd, arme geiten. 

In de namiddag zijn we naar Aduvatur gegaan en hebben we gezellig met de jongens en meiden daar gespeeld. Rond 18.00 zijn we terug gegaan en in de avond was het dan zover. Ons weekendje weg naar Kanyakumari.

We hadden rond 22.30 de nachtbus gepakt. Helaas zat de slaaptrein al vol en was dit de enige optie over. We waren zo slim geweest om eerst het hotel te boeken en toen pas het vervoer te regelen... We werden op de central bus stand goed geholpen door mensen om de juiste bus te vinden. We liepen de bus in en we keken elkaar aan met een blik van: dit gaat een nacht zonder slaap worden..

De stoelen lagen echt niet lekker en wat ook niet echt hielp was dat de motor het geluid van een gillend speenvarken maakte… Na een busreis van 7 uur lang waren we om 6.00 in de ochtend in Kanyakumari We zijn even langs ons hotel gelopen maar konden helaas nog niet inchecken. Toen zijn we maar naar het strand gelopen om de zonsopgang te zien vanuit de zee. Het duurde behoorlijk lang voordat we een lichtstraaltje zagen, maar rond 7.00 kwam die dan toch echt tevoorschijn en het was echt een plaatje. Hierna hebben we nog wat door Kanyakumari gelopen, echter viel het een beetje tegen qua stad en bezienswaardigheden. Rond 9.00 konden we inchecken en kregen we zelfs nog ontbijt. Hierna zijn we even gaan slapen tot 13.00, waarna ik behoorlijk ziek ben geworden… Toch zijn we  s’middags Kanyakumari ingegaan en zijn we met een boot vol met vluchtelingen (het leek er verdacht veel op) naar een eiland gevaren waar een tempel stond. Het was behoorlijk winderig, maar wel mooi om te zien. In de avond dachten we lekker pizza te halen aan de overkant van ons hotel.. Het was alleen meer kaas dan pizza. Nooit meer dus. We zijn lekker op tijd gaan slapen en zouden de volgende dag naar de watervallen gaan. We konden gelukkig uitslapen tot 7:00... We hadden namelijk een wake-up service waar we tot toen toe nog niks van afwisten. We werden gezellig wakker gebeld en om 7:00 stond er iemand voor de deur om een fles water te brengen. Wat een luxe… We hebben toen gezegd dat we om 8:30 voor het ontbijt aanwezig zouden zijn en hebben nog even een uurtje geslapen. Het ontbijt was lekker rijst met curry’s en ander warm eten.. Gelukkig konden we een omelet bestellen en hadden ze wat fruit. Ook hadden ze Idly’s, dit zijn een soort van pannenkoeken, maar dan iets zuurder. Met wat jam erop was dit prima te eten (mensen keken ons alleen een beetje raar aan..)

Na het ontbijt hebben we nog even op onze kamer zitten lezen en hebben toen de bus gepakt naar de watervallen. Gelukkig waren er weer zat behulpzame mensen die ons hielpen om de juiste bus te pakken. Na een busreis van twee uur en super veel gezien te hebben werden we ergens gedropt en hebben we maar weer gevraagd waar de watervallen was. We stonden er recht achter, haha iets met blond en slecht aangegeven.. De watervallen waren mooi, maar niet super groot. De man van de ticketshop had ons een boottocht aangesmeerd en in het begin moesten we hier keihard om lachen.. We mochten bootje varen jeejj.. Uiteindelijk bleek dit super mooi te zijn op een grote brede rivier. We hadden helaas kort te tijd bij de watervallen en voor de boottocht omdat de bus terug rond 17.15 weer vertrok. We hebben wel weer veel gezien en op weg naar de bus stand liepen we nog achter een olifant aan. Het kan hier allemaal in India. In de avond hebben we lekker kip gegeten in het restaurant tegenover ons hotel. We hadden eindelijk weer even lekker avond gegeten in tijden, voor mijn doen dan.. Ik merk dat ik de rijst, pannenkoekjes en curry’s behoorlijk zat ben, evenals mijn maag. Ik voel me al sinds dat we aankwamen in Kanyakumari niet helemaal opper de top fit.

Zondag zijn we nog naar een temple gegaan in de buurt van Nagercoil (op weg terug naar Trichy). Helaas mocht je hier niet met camera naar binnen en moest je hem afgeven, no way dat ik me camera ga afgeven.. Dus hebben we de tempel mooi vanaf de buitenkant gezien. Achteraf is het maar goed dat we niet nog naar binnen zijn gegaan, want we hadden de bus terug naar Trichy om 13.00 en kwamen om 21.30 pas aan. Gelukkig was deze bus iets beter en reden we overdag, zodat we wat van de omgeving konden zien. In Trichy aangekomen hebben we nog wat fruit gehaald voor de volgende dag en zijn we snel ons bed ingedoken. Er staat ons deze week een drukke stage week te wachten en veel dingen op de planning voor school. Druk druk dus! En tegelijkertijd ga ik even mijn rust proberen te pakken om weer helemaal beter te gaan worden, ik ben namelijk nog steeds ziek bahh!  Ohja, volgende week ben ik alweer jarig. Kim is 4 dagen later jarig, op 18 maart. Dus we gaan maandag 14 maart onze verjaardagen samen vieren in het weeshuis. We zullen voor de jongens avondeten gaan koken en Leela ging een taart voor ons bestellen. Super leuk dus!! Wel gek dat we in India jarig zijn, maar toch ook wel weer leuk! Op 17 maart gaan we voor onze verjaardagen gezellig een weekendje naar Pondicherry en het mooie Paradise Beach! Ik ben benieuwd JDe tijd vliegt hier echt voorbij en we willen voorlopig nog niet naar huis.

Liefs vanuit India,

Marloes 

Foto’s

6 Reacties

  1. Eva:
    12 maart 2016
    Jij en jouw maag zullen blij zijn in pondi! ♡
  2. Corrie:
    13 maart 2016
    Prachtige foto's en mooi verhaal en de video heb je zo ontzettend leuk gemaakt. Super trots op je. Xx
  3. Romy:
    13 maart 2016
    klinkt zo gaaf loesie!
  4. Oma:
    14 maart 2016
    Lieve Pimperloentje vandaag ben je 21 jaar heel veel verjaardags knuffels
    van je Opi en Oma was zondag leuk he dat we elkaar weer eens konden zien.
    goed voor je zelf zorgen hoor .
    Liefs en knuffels van Opa en Oma
  5. Oma de heer:
    23 maart 2016
    Lieve Marloes , Ik heb jou met je verjaardag gemailt maar ik kom er nu achter dat het niet verstuurt is. Dus probeer ik het nog maar een keer.Ik vind jou verhalen erg leuk groeten van oma Jannie .
  6. Oma:
    23 maart 2016
    Lieve Marloes en Kim nou zeg van twee Oerhollandse Meiden
    Omgetoverd tot 2 Indiase schonen en ook nog heel goed gelukt is
    daar mogen jullie samen best trots op wezen heel mooie foto reportage hoor.
    heel veel Liefs Oma Cor